كنتى أعز مخلوقة عندى فى الدنيا ديا
كنتى حبيبتى وصحبتى واختى وكل ما ليا
ليه بكلامك تجرحينى وتيجي عليا
مش كفاية الناس والزمن بيجرحوا فيا
كنت بموت لما احس ان دموعك هتفارق عنيكي
واكره كل الدنيا واقول ازاى تجرح فيكي
كنت شايل همك وحزنك عنك
كنت اتوقع اتظلم من اى حد الا منك
قولتيلى انا مسؤلة منك وحلفت لاحميكي
قوليلى انا عملت ايه ليكي
كان كل همى انى مش عايز حد يجرح فيكي
ولا اى حد فى الكون فى يوم يجي عليكي
بس اوعدك هفضل جمبك واحميكي
لازم بكل دمعة نزلتيها اهنيكي
جايه تلومنى انى بعتب عليكي وخايف عاللى فات
ولا انتى خلاص نستيه واللى جواكى مات
مش هكدب عليكي واقولك محبتكيش
ازاى من كلامك عيزانى اعيش
وانتى عارفه من بعدك خلاص ماليش
لا احباب ولا اصحاب ولا انتى مافيش
خلاص انا عرفت واتأكدت انى مهمكيش
كفاية اجبلك نكد وهم وغم
شوفى حد غيرى ميعيشكيش فى الهم
كنا كل حاجه فى الدنيا لبعضنا
اتفقنا انا وانتى نداوى جرحنا
عشان مش نصحى فى يوم يتكسر حلمنا
ونعيش وننسى كل حاجه الا نفسنا
مكنتش اتوقع ان فى يوم دمع عيني ينزل بسببك
قوليلى هو ايه اللى حصل لقلبك
هو اتعلم الاسى كده ليه
هو هيجرح فيا زى ما حصل فيه
انا عمرى ما فكرت فى يوم اجى عليه
والله كان كل خوفى من الزمان عليه
عشان خاطرى حافظى عليه واعرفى ازاى تهنيه
موضوع: بسمة الفراق 
الثلاثاء 15 ديسمبر - 15:41
